biliyorsun..
ben seni uzun bir yolda yürürken görmedim hiç. ama çok sevdim. yüzündeki hüznü sevdim. gözlerindeki şefkati sonra. ve üzerinden bir elbise gibi hiç çıkarmadığın o mağrur duruşunu sevdim. yürüdüğümüz yollardaki kararlı adımlarını sevdim. ama en çok gülüşünü sevdim. huzursuzluğuma huzur katma çabanı sevdim. dünya yansa umurunda olmayan gamsızlığını da sevdim. zeki fakat soğuk esprilerini de. ama ben seni uzun bir yolda yürürken neden görmedim ki hiç?
.
