kaptanımız radyosunda sanat müziği açmış. ama ses öyle tatlı, öyle kıvamındaki sabahın altı buçuğunda hülyalara daldırıyor. şoför arkası bir numaradayım. ve onunla benden başkası işitmiyor şarkıları. bir hüner coşkuner, bir zeki müren. bak işte şimdi de nalan altınörs. ahh nalan! ahh!
gözlerimi kapatıyorum hemen. güneşin kalbine doğru yol alıyoruz sanki. bekirdere rampasını çıkıyoruz. uzaklara, çok uzağa gidiyoruz. tüm detlerden arınmış. sıfırlanmış gibi yoldayız. mutluluk zaten yolda olmaktı. ama işte şu durak isimlerini söyleyen mekanik ses de olmasaydı kendi hayalime inanacaktım. kendi hayalime kapılıp gidecektim. kendi kendime..
.
