şoföre ve kapıya sırtı dönük. meraklı gözleri bir saniye boş durmuyor. her sese, her harekete tepkili. ayak ayak üstüne atmış. bakışları sert ve ciddi. sanki bir saniye boşa harcayacak vakti yokmuş gibi mimikleri ve tavırları aceleci. otobüse binen her yolcuyu şöyle bir baştan aşağıya süzüyor önce. sanki puan verecekmiş gibi inceliyor sonra. yolcu olmadığı zamanlar. otobüsün içini irdeliyor. büyük camlardan dışarıyı, gökyüzünü takip ediyor. bazen göz göze geliyoruz. ben gülmeyince gülmüyor. gülümsersem o da gülüyor. sanki doğar doğmaz ağlamayı değil de almadan vermemeyi öğrenmiş gibi. tüm ciddiliğine, sirke satan suratına rağmen yine de çok sevimli kerata. düğmeye basıp inmek için yerimden kalktığımda geleneği bozdu. benden evvel güldü. acaba indiğime sevinmiş olabilir mi?
