pazar sabahı. altı buçuk. karnım aç. hava soğuk. yağmur pıt pıt camları dövüyor. herkes demeyelim de ekseri çoğunluk uyuyor. can sıkkın. gönül yorgun. el yordamıyla giden bir hayat. huzursuzluğa düçar olmuş ruh. kelimelere iltica etmiş, yalnız devrik cümleler arasında nefes alabilen beden.
peki yorumları kapamak neden?
aslında yorumları açarken er geç bir gün kapanacağını, varsayılan ayarlarına döneceğini biliyordum. kendimi hiç tanıyamasam da en azından bu yönümü biliyordum. sadece zamanını bilmiyordum. açınca sevinenler, çok şaşıranlar hatta açılmasının bloguna ruhuna aykırı düştüğünü savunanlar oldu.
öyle oldu. böyle oldu.
yirmi üç günlük güzel bir deneyim oldu. değişiklik oldu. yazdık çizdik biraz eğlendik. ama şimdi içeri girme zamanı.
iki sebepten ;
1-içimden taşan kelimelere ket vurmadan ham haliyle daha rahat yazabilmek için.
2- eksik olmayın, her yazıya mutlak yorum bıraktınız. ilgi alaka gösterdiniz. lakin baktım ki, her yoruma yetişmeyi, mutlak bir cevap vermeyi görev haline getirmişim. kalbi değil de mecburiyetçi olmuşum. bunun da kumdan çimentodan çalan müteahhitin binası gibi benden eksilttiğini gördüm.
ama siz yine de çok şey yapmayın!
mutedil görünümlü dalgalı kıyılar için ille de söyleyecek sözüm var derseniz mail adresim ve iletişim kutusu sağ üstte bir yerlerde her vakit emrinize amade olacak.
hakeza yine sinema blogumun ve avlonya kalesi'nin yorumları siz değerli ziyaretçilerimize ücretsiz, reklamsız ve teklifsiz 7/24 açık olacaktır.
hakeza yine sinema blogumun ve avlonya kalesi'nin yorumları siz değerli ziyaretçilerimize ücretsiz, reklamsız ve teklifsiz 7/24 açık olacaktır.
son tahlilde; şimdiye dek yapmış olduğunuz katkılar için hepinize müteşekkirim.
şimdilik esen kalın ve aşağıda son çalan şarkının tadını çıkarmaya çalışın.
aloha.
m.s. istanbul, 2022.12.25
.
