çok acayip bir film! tam iki saat kırk dakika yirmi iki saniye. acayipliği ama muhteşemliğinde değil. klişe sıradanlığında. iki bilemedin üç şöhret ismi bir araya getir. hikayeyi uzun bir zamana yatır. sonra onları maceradan maceraya koştur. eşref rüya'nın amerikancası desem çok mu ağır olur?
an itibariyle imdb mahdumları 7.9 puan vermiş. ben zorlayarak onu da sensei (benicio del toro) hatırına 6,5 verdim.
ha izlediğime pişman mıyım? değilim.
filmi çünkü oyuncular alıp bir şekilde alıp götürüyor. çekirdeğini çitleyerek sıkılmadan izliyorsun. thomas anderson efendi de buna güvenmiş olmalı. ama işte bazen oyuncular da kurtarmayabiliyor. bir kere film gereğinden fazla uzun. sonra kopuk. pandemide bir türk filmi yapmışlardı hani. sanım ismail abi de (serkan keskin) vardı içlerinde. herkes evinde kendi rolünü oynayıp yönetmene göndermiş. o da parçaları birleştirip film yapmıştı. izlerken bu hisse kapıldım biraz.
ama ve son tahlilde; yaklaşık 3 saatlik filmden aklımda kalanlar, sean penn abinin tişörtünü patlatacakmış gibi duran kaslarıyla o tuhaf yürüyüşü. bir de işte sensei abinin polislere yakalandığında yaptığı kuğu gölü dansıydı. gerisi yok bende..
){kind=link}