her zaman başaranasam da bazen mecbuiyetten bazen yorgunluktan bu canına yandığımın kaos düzeninden sıyrılıyorum. sabahın zifiri karanlığıymış, zemheri soğuymuş, çöpleri toplatmayı beceremeyen belediyeymiş, 8li vagonu tedavülden kaldırıp 4lüyle sabır tatbikatı yaptıran metro istanbulmuş, yolun sağından yürümesi gerektiğini bilmeyenler ve bilip de ibneliğine soldan yürüyenlermiş, göz ışıltılı ekonomiymiş, dur bi’de chatgptye soralımmış, politikacıların yalanlarıymış, süte suta katanlarmış, yönetenlerin liyakatsizliğiymiş, beşiktaşın önlenemez düşüşüymüş vb. akla gelen gelmeyen ama aklıma ziyan ne kadar olumsuzluk varsa bu sabah 06:55 otobüsünde hepsine gözümü kapadım müziğin sesini açtım. üst üste, üst üste lahbeb dinledim.. bazen çünkü ancak ve böyle başa çıkabiliyorum,
