neden bilmem son zamanlarda günleri karıştırarak yaşar oldum. misal geçtiğimiz cuma gününü tüm gün cumartesi, cumartesiyi de pazar diye yaşadım. metrolardan inip metrolara bindim. oradan otobüslere geçtim. -1 li yeni bir hattın kaptanına 40 yıllık istanbullu olarak kadıköy’e iner mi diye sordum biraz mahcup. şoför benim kelimelerimle cevap verip “evet kadıköy’e iner” dedi. ama ben çılgın trafikten bunalıp kozyatağı’nda “şoför bey orta kapı” diyerek otobüsten atlayıp metroyla indim kadıköy’e. tüm bu sıradanlıklar içinde ve yalnızca cumartesi gününde yaşadım. oysa o gün cumaydı. ertesi günü yine bir gün ileride yaşadım. acaba diyorum yaz-kış hiç değişmeyen hep bir saat ileride olduğumuz yaz saati uygulamasının yan etkileri mi bunlar? yahut her şeyi ışık hızıyla tükettiğimiz modern zamanlar etkisi mi? öyle ya da böyle bunun kötü mü yoksa iyi bir şey mi olduğundan emin değilim. şimdi misal, bugünden emin olmak için telefonun takvimine baktım. pazar yazıyordu. oysa cansever misali* bana sorsan; bu güneşsiz çok bulutlu hava pazartesiyi, balkondaki çiçekler salıyı gösteriyor. öte yandan sandalyemin kırık ayağı çarşamba diyor. böyle karmaşık haller. ama endişe etmiyorum asla. bilakis bu karmaşa hoşuma gidiyor. oyun gibi geliyor bana. hem çengel bulmacaların resimdeki sanatçısını bulmaktan daha keyifli..
* manastırlı hilmi beye 1.mektup
