hayat bazen de böyle bir şey işte ibrahim!
muhatabınızın milyon yıl önce söylemiş olduğu minik bir cümleyi, bir şekilde sakladığı çekmeceden çıkartıp burnunuza sokar ve o burnu az önce çekiçlediğin sol baş parmağından daha fena sızlatır.
şimdi iletişim halinde olmadığımız, ufuk çizgisinden bağımsız bir başka arkadaşım da hayat sana buradan bir ders çıkarman için bu bilgiyi önüne koydu derdi.
tablo asmak için eski usul duvara çivi çakarken hunharca çekiçlediğim parmağımın sızı geçsin diye 20 ekimde fotoğrafladığım kareleri düzenlerken küçük balıkçı teknesinin ardındaki ufuk çizgisinin eğriliğini görür görmez magmanın yirmi bin fersah altındaki o meşhum cümle söylendiği günün tazeliğinde beyin duvarlarımda yankılandı..
- ufuk çizgisine dikkat..
gerçekten de telefonla olsun, kamerayla olsun çektiğim fotoğraflarda ilk anda dikkat etmezdim hiç. şimdi de etmiyorum. ama o söyledikten sonra en azından fotoğrafları düzenlerken eğriliği görünce otomatikman düzeltir oldum.
ve bugün. o balıkçı teknesi, arkadaşımın ses tonu ve vurgusu ile dile geldi sanki..
-ufuk çizgisine dikkat edelim..
.
