büyük ozan orhan baba hatasız kul olmaz der bir şarkısında. öyledir de zaten.
hepimiz tesirleri küçük ya da büyük olan bir sürü hata yapmışızdır. bazılarını belki düzelttik. bazılarını düzeltemedik. vicdan azabıyla kıvrandık. pişman olduk. kahrolduk. sonra bir şekilde devam ettik.
ama ve lakin esas adamımız adli tıp doktoru kave neriman. devam edemiyor. sigortasını geciktirdiği arabası bağlanmasın diye karıştığı trafik kazasında basit bir prosedürü atladığı için cehennem azabı çekiyor. bu basit hatanın sonrasında nelere sebep olduğunu gördükçe azabı da yangını da artıyor.
namuslu ve ilkeli bir adam olarak küçük çocuğun, karıştığı kaza sonucu mu yoksa otopsi raporunda yazdığı gibi gıda zehirlenmesinden mi öldüğünü bilememesi, onu kemiren bu şüphe ile kazanın doğacak sonuçlarından dolayı yaşadığı korku arasındaki ahlaki ikilemini adım adım izliyoruz.
filmin başından sonuna kadar bu şüphe ve vicdan muhasebenin baş kösesinde olacakları merak ediyoruz. filmden bir an olsun kopamıyoruz. finalde de doktor hem kendini hem bizi(beni) yakıyor adeta! yok artık doktor diyoruz. hala böyle insanlar kaldı mı diyoruz. diyecek daha çok şey olmasına rağmen susuyoruz. ama iran sinemasını alkışlamayı ihmal etmiyoruz. etmiyoruz.. 8/10
.
güler özince , birsen tezer - eksik kalır