265- son 100 - kıyılar mutedil açıklar kaba dalgalı

265- son 100




yıl boyunca, her gün yazma işine girerken çok ciddi değildim. daha doğrusu ciddiydim ama inançlı değildim. bir hevestir geçer dedim bundan önce geçen yüzlercesi gibi. geçmedi. şimdi yılın 265.yazısını yazıyorum. son 100 metreye önde giren orta mesafe koşusu gibi hislerim. Allah’tan bir şey olmaz, düz yolda tökezlemezsem finishi göreceğim inşallah. 
farklı bir deneyim oldu. oluyor. 
şimdi bu satırları başım dönmüş bir şekilde iki belediye otobüsü iki metro ve 2.marmaray değişikliğini yaptığım yemyeşil bir vagondan yazıyorum. istanbul’u doğudan batıya, batıdan doğuya kat etmiş bir şekilde eve dönüş yolundayım. bugün hiç binmediğim olimpiyat metrosuna bindim. iki yıldır görmediğim arkadaşımı gördüm. sıkıntıların ve mutsuzlukların da hep aynı olduğunu gördüm. arkadaşımın yemeğini yiyip çayını içtikten sonra fizandan uzun dönüş yoluna verdim kendimi. uykum yok. çantamdaki kitabı okuma isteğim yok. vakit geçmiyor. mfö güllerin içinden diye seslenirken bu satırları yazıyorum. Allah izin verse 100 tane yazacağım bunlardan..
.