hayatımız olmuş siempre quedara ibrahim. neredeyse hep bir şeyleri beklemekle geçiyor. ve biraz haziran. üstüne temmuz. sonra ağustos. biraz deniz hayali. biraz sakinlik. hafif esen bir rüzgar bazen tek temennimiz. yazları sıcak ve kurak geçen iklimin çocuğu olmak zor ibrahim. bir kısır döngünün içinde kendine tur bindirmek ama hepsinden zor. üniversitede bir arkadaşım vardı panda olmak ve sadece uyumak istiyorum diyordu. sonra bir şekilde izimizi kaybettik. şimdi nerdedir, neler yapar, panda olmuştur bilemem ama umarım gönlünce olmuştur her şey. hayat çünkü herkese zor. herkesin sınavı çalışmadığı yerden. güneşli pazartesiler filminde santa'nın altını çizdiği üzere; kimseler ne karınca olmayı anlıyor ne de ağustos böceği olmayı. oysa ezbere ve klişe yargılarla yaşıyoruz bu hayatı. didem madak'ın dediği gibi; "bence herkes en azından bir kere şöyle anlı şanlı istifa etmelidir." ben bu zevki çok tattım. hatta ve geçen hafta bir kez daha istifa ettim. hemen kabul görmeyip zamana yayılsa da isteğim hissettirdiği hafifliği anlatamam. madak çok haklıydı. bence herkes bir kez istifa etmeli. ve sadık da haklıydı her zaman. bu şarkılar iyiler hoşlar ama her defasında etimizden et koparıyorlar ibrahim. siempre me quedara da öyle. belki de sabahın altı buçuğunda böyle kederli şarkılar dinlememeli insan..
.
