96 - iyi geceler bayım* - kıyılar mutedil açıklar kaba dalgalı

96 - iyi geceler bayım*





iyi geceler bayım hiç yittiniz mi?
en az bir defa yitmeli insan
nasıl geçti yıllar, telefon beklerken mi?
şarkılar bitti, şarkılar bitti
bir şey söylemedin kadınlar için
devrimler için bir şey söylemedin
yıldızlar için
iyi geceler bayım 
                     * Mevlana İdris 

on beş gündür iyileşemiyorum. işe bir gidiyorum, bir gitmiyorum. şarkılar dinliyorum. şarkılar dinliyorum bayım. biraz okuyorum. biraz izliyorum. bazı bazı düşünüyorum. ve bir an için her şey çok güzel görünüyor. lakin bu hâl, kelebeğinden ömründen kısa sürüyor. oysa benim ömrüm bir kez daha ekimden geçiyor. 
.
insan çünkü doğuyor. büyüyor. ölüyor. bu arada çok şey öğreniyor. mesela; hayal kırıklarının sebebinin kendisinden başkası olmadığını. mesela; şarkıların ve filmlerin acıyı sadece ve daha da artırdığını. mesela; ölene kadar birilerini ya da bir şeyi mutlaka özleyeceğini. mesela; her aşkın en az dokuz şiddetinde bir deprem riski taşıdığını. mesela; dünyadaki yalnızlığını, kendine kendinden başka kimsenin yardım edemeyeceğini. mesela; gitmek için hep en uygun rengi ararken dünyanın siyah beyaz gerçekliğinden asla kaçamayacağını. mesela; hayatta ne olursa olsun, hangi ağır mağlubiyetler alınırsa alınsın minik de olsa bir umuda, bir hayale tutunmadan yaşanılmayacağını. sonra işte hayatın iflah olmaz sıradanlığı. temsili ve reel pastalar. mumlar. kutlamalar. bayramlar. halbuki hiç alışık olmadığım şeyler bunlar. ama işte benim canım ablam. hiç sektirmez. dünya kadar geniş ve güzel bir kalbi var çünkü. hayat biraz da böyle bir şey. hep kasvet, hep bulantı nereye kadar? kelebek ömürlü de olsa içini ferahlatacak en az bir güzel insan mutlaka vardır etrafında. o da yoksa zaten yaşamanın ne anlamı var bayım. yaşamanın ne anlamı..
.