bir yanım ne olduğunu bilmediğim ama yaşanacak çok güzel duyguların arefesinde, öylesine coşkulu, mutlu ve umutlu. lakin diğer yanım; sebepsiz bir sıkıntının pençesinde düşünceli, üzgün ve biraz yorgun.
şimdi işte; bu iki yanım mohaç meydanı’nda, büyük ordular eşliğinde toplanmış birbirlerine üstünlük kurmak için savaşıyorlar sanki. kimse bir şey demiyor! ne aklım, ne de kalbim. sadece ve çare olarak kalleş zamanın eline bırakmışlar. duymuyorlar bile beni.oysa bir yanım sevgilim; aydınlık. ötekisi karanlık.
