işte bazen de böyle durup dururken garip ve sebepsiz bir sevinç dalgası 
yayılıyor bünyeme. en az sebepsiz sıkıntı kadar sinir bozucu aslında. 
sanki birazdan büyük ikramiyeyi yahut oscar'ı, altın ayı'yı, altın 
portakal'ı, altın örümcek'i, işte altın olan ne varsa benim kazandığımı 
açıklayacaklarmış gibi sevindirik bir his. lakin  gel gör ki ortada 
somut bir şey yok doktor. sadece garip bir sevinç dalgası. öyle ki hiç 
tanımadığım insanlara hatta tüm insanlara,  en şoparından en tikisine, 
en cahilinden en kültürlüsüne, en fakirinden en zenginine, en 
hidayetinden en kerem tunçerisine, ayrıcalıksız, sınıfsız, katmersiz, 
kambersiz bir sevinç hali. bir sevgi kelebeği oluyorsun hemen 
oracıkta. ve elbet doğal güzelliklere daha bir bağlanıyorsun tıpkı bu 
akşam olduğu gibi. kız çok güzel değildi ama bacakları kusursuzdu 
mesela. fakat geçici işte her güzel şey gibi tüm bu anlar da. çabuk 
bitiyor. zira onu fark ettiğimden bir durak sonra indi. unutmayım diye yazmak 
istedim. ve yine unutmadan monica molina bu aralar favorim doktor.
.
monica molina - ay amor