şair; “doğu gibi yalnız değildim. batı gibi kalabalık olmadım. akdeniz’de bir yerdeydim. zaman, gemimi siyaha boyadığında” derken ben kadıköy’ün meftun olduğum sokaklarındaydım. daha net olalım. yağmurlu bir cumartesi öğleden sonrası sakızgülü sokak'taki rexx sineması'nda günün programına bakıyorum. içeri girmesem bile her kadıköy’e inişimde ayaklarım beni mutlaka sakızgülü’ne götürür ve günün programına baktırırdı. şimdi rexx yok. günün programı yok. ama ben yine sakızgülü’nde yürüyorum. yine günün programına bakıyorum. oysa bedenim balkonda güneşsizlik tarihi şiirini okuyor. elbette; şarkılar ve şiirler bunda çok etkili. akşam yeli etkili. sokaktan gelen kakafoni etkili. adı konulmamış özlemler etkili. bir tarafı hep kırık, dökük ve devrik cümleler etkili. gündüz düşleri etkili. ama…
ama işte…
.
* mevlana idris
