ofisteyim. saat 07:15. deli gibi uykum var. uyuyamıyorum ama. instagrama yüklediğim fotoğrafları yukarıdan aşağı, aşağıdan yukarı kaydırıyorum. sanki unuttuğum bir şeyi arıyorum. oysa her birinin çekilme anını en küçük ayrıntısına kadar hatırlıyorum. tuhaf bir hisle her şeyi bırakıp o anlardan birine sığınmak istiyorum. hani öyle çok uzaklara da değil. yakın geçmiş zamanlardan birine. şimdiye ve geleceğe sığamıyorum çünkü. saat yedi on dokuz. uyuyamıyorum.
