çocuk oyuncunun performansı ve sting şarkısı dışında öyle vaaauuvv dedirtecek, üzerine methiyeler düzülecek vurucu bir yan göremedim dizide. akran zorbalığının, çocuk-ebeveyn ilişkilerinin konu edildiği ilk dizi değil. dolayısı ile son da olmayacak. lakin suç-drama konusunda ingilizlerin eline kimsenin su dökemediği de bir gerçek. zaten 4 bölümlük dizinin sonunu da bu başarı sayesinde buldum. ama ve misal bu diziden önce izlediğim ptotection’ı daha çok beğendim. adamlar bu sporu hakkıyla yapıyorlar. diziyi yaşıyor ve yaşatıyorlar. sizi bir şekilde meseleye ortak ediyorlar, içine çekiyorlar.
son tahlilde, sosyal medya gazına gelmeden, büyük bir beklentiye girmeden izlenirse hayal kırıklığına uğramadan altı buçuktan yedi verip çıkabilirsiniz diziden.
ama ben yine de bu dizi yerine defending jakob’ı önerebilirim. hem de abd yapımı olmasına rağmen 8-9 luk bir performans!
adolescense’a bayılanlar diyorum bu diziye ölürler! evet böyle..
.
