yağmur ince ince, adeta kendini hissettirmeden usul usul yağıyor. bugün nedense çok üşüyorum. ellerim zaten. radyodaki şarkıyı biliyorum da şarkıcıyı bilemedim. açık olan radyo sabahtan beri hiç durmadan sanat müziği çalıyor. şarkıcıyı merak ediyorum. shazam’dan yardım alıyorum. iki saniyede şıp diye bulduğu şarkıların aksine zorlanıyor bu kez. aramayı genişletiyor. ben de sesi açarak yardımcı olmaya çalışıyorum. nihayet aranan şarkıcı bulunuyor. nesrin ersipahi. “yalvarırım mektup yaz beş dakikanı ayır da…” diyor. “su serp yanan bağrıma sağlığını duyur da…” nağmeler en hassas yerinden inliyor. dışarıda yağmur temposunu hiç düşürmüyor. soğuk zaten... mehpare hanımdan bir çay daha rica ediyorum. içimi ısıtmam lazım. ve ellerimi. müzeyyan senar giriyor şimdi devreye. sesini tanıyorum. sen diyor bir ömre bedelsin. “sen bir ömre bedelsin.” bu kadar pak, temiz ve duru bir türkçe. sanat müziğini diyorum belki de bu yüzden çok seviyorum. çok.
