eski balkonum. eski evim. eski mahallem diye. bilemedim.
nasıl bir mesaj verdim.
akşam. gripten mütevellit iki seksen uzanmış, mehmet akif ersoy’u izliyorum.
o bilmiyor ama seviyorum bu adamın vicdanını. otel yangınından sonraki atarlı duruşuyla faruk aksoy’u da seviyorum. ama leyla, seni başka seviyorum. biliyorsun.
neyse.
haberleri izlerken çaldı telefonum.
-Allah Allah eski apartman görevlimiz memduh abi.
8 yıllık kiracılık hayatımda bile iki kere aramamıştır. hayırdır inşallah. hayırdır inşallah.
hal hatır, selam sabah faslından sonra meraklandım.
- hayırdır abi sorun mu var apartmanda?
- yok mithad bey çok şükür. hal hatır sormak için aradım sadece demesiyle içime dahil olan mutluluğu ne abidin çizebilir, ne de dostoyevski en uzun betimlemesiyle tarif edemezdi.
o zaman işte bir kez daha inandım bâki’ye.
ve hoş sadâya..
eyvallah memduh abim. eyvallah…
yüzüne söyledim ama buradan da yazayım istedim. çok mutlu ettin beni. çok.
.
