pazar sabahının diyorum her şeyi güzel sevgili ibrahim. kimsesizliği. sessizliği. sadeliği. metro istasyonları bile.
insansızlığı niye bu kadar çok seviyorum bilmiyorum. sonradan kazanılmış bir duygu değil ama bunu biliyorum. lakin insanların hoyratlığını gördükçe şiddeti sonradan artan bir duygu. bunu da biliyorum.
dün akşam mubi'de bird (2024) filmini izledim. kahramanımızın kuşlara olan tutkusunu ve daha bir çok şeyi. ayrı bir yazıda da anlatılmaya değer nefis bir film aslında. ama şimdi yorgunum ibrahim. yorgunum. belki daha sonra.
