sessiz ve kimsesiz - kıyılar mutedil açıklar kaba dalgalı

sessiz ve kimsesiz




hayatlarımızın kıyısından geçiyoruz sessizce. herkesin iç karışıklığı kendine. suskunluğu dünyaya. 
belki denizi ilaç bellemişiz. belki düşüncelerimizin toparlanmaya ihtiyacı var. bilemiyoruz. 
bildiğimiz; kış güneşine fena halde olan ihtiyacımız. 
hem diyorum belli mi olur, belki çıkmaz sokaklarımıza aydınlık olur gezegenin bu en güzel ışığı. yahut sessizliğimize nota olur. 
ezcümle sevgilim; hayatın kıyısında bir sürü insan. tek bir güneş. alabildiğince deniz. inanılmaz hayaller kurduruyor. inanılmaz.
hani diyorum o sahil bankında sessiz konuşmalar yaparız belki bir gün. çok sıkılırsak uzun yürüyüşlere adım atarız. hiç olmadı şimdiki gibi hayaller kurarız.
kurar mıyız? kurarız kurarız..
.