böyle soğuk kış akşamlarında diyorum. sıcak bir otobüs, bir de müzik bulunca babamı özlüyorum. üzerine maltepe sigarası sinmiş mavi montu geliyor gözümün önüne. soğuk bir pazar günü gittiğimiz ilk beşiktaş maçı sonra. üniversite okumam için beni ankara ayazına teslim edişi. vedalaşmamız.
üzüldüğünü belli etmemeye çalışarak nasihat etmesi. nedenini hâlâ bilmediğim ama hafızamda en güzel anımız olarak bellediğim vapur seyahati. kadıköy’e yanaşırken gecenin siyahında parıldayan haydarpaşa silüeti. içimden tarifsiz bir mutluluğun aktığı o soğuk akşam. galiba cumaydı.
böyle serin akşamlarda diyorum.
böyle serin akşamlarda diyorum.
soğuktan değil de bazen hüzünden titriyor insan.
