akşamki olağanüstü trafikten sonra bilmem kaçıncı defa artık bir şeyler yapmak lazım, istanbul'dan gitmek, tayland görmek lazım dedim kendime. trafik, gürültü, patırtı, kirlilik tak etti artık tak etti canıma
dedim. ama işte sadece kendime dediğimle kaldım. zira yürümüyor peynir
gemisi lafla. maalesef ülkemin avrupa birliği'ne girmesi olasılığında benim gitme
olasılığım da.
ama olsun üstadın dediği gibi; gitmek istemek de güzel.
evet güzel.
.
bülent ortaçgil - bu su hiç durmaz
beklemek
-
metro istasyonunun serin, derin ve loş ışığında gelecek treni bekliyoruz.
biraz uykulu. biraz düşünceli. biraz yalnız. ömrümüz diyorum zaten hep bir
şeyle...