268- central do brasil (1998) - kıyılar mutedil açıklar kaba dalgalı

268- central do brasil (1998)




yani merkez istasyonu. bizim eski sirkeci istasyonu’ndan hallice, gelenin gidenin hiç eksik olmadığı istasyonda emekli öğretmen dora asgari ücretin altındaki emekli maaşına katkı olsun diye okuma yazması olmayan vatandaşların mektuplarını yazarak geçinmeye çalışır. dora hoca biraz huysuzdur, biraz özündeki iyiliği unutmuştur. mektubunu yazdığı vatandaşları pek önemsemez. önyargılı yaklaşır. beğenmediklerini postalamaz falan. ta ki küçük josue ile tanışana dek..
.
filmi daha fazla spoiler vermeden nasıl tarif edebilirim bilmiyorum ama şayet izlediyseniz biraz eternity and a day. biraz leon. biraz  a perfect world dokunuşları ve hissedişleri var. duygulu yani çok duygulu bir film. lakin acıların çocuğu küçük emrah’a bağlamadan, tadında bir dram. on numara oyunculuk. bilhassa josue rolündeki velet (şimdi 40 yaşında bir sıpa) muhteşem oynuyor. koşu stiline ayrı hasta oldum. ha bir de rio de janerio halkının metroya biniş anları bana metrobüs anılarımı anımsattı. hey gidi hey.

son tahlilde ve ezcümle; başarılı, fanteziye kaçmadan sadece olanı aktarmaya çalışan, yer yer güldürüklü, ama daha çok dokunaklı hatta hassas bünyeler için ağlamaklı bir film merkez istasyonu. 8/10.