baki kalan bu gök kubbede sadece hoş bir sadâ değil artık sevgili leyla
hatta hiç değil, kadıköy’ün neredeyse bütün cihetlerinden
nevi şahsına münhasır bir mutluluğa nazar eder gibi haydarpaşa ve şehir hatlarını iki kalbin hipotenüsüne sığdırmak diyorum çünkü
az iş değil sevgili leyla
az iş değil
vallahi değil!
üstelik bu muntazam duygudaşlık sadece devrik cümlelerimi değil
yazılmış ve yazılması muhtemel tüm sevda sözlerini mülga kılıyor
bunu da böyle bilelim sevgilim
böyle bilelim
ama işte kim bilebilirdi kaderin bize zemheri kışında nefis bir bahar havası sunacağını
o istanbul’a aziz bir tepeden baktıracağını
hem kim bilebilirdi?
gaybı yaradandan başka
adımın ağzında kutsal bir söz gibi, yerin 7 kat üstünden fısıldanacağını
kimse bilemezdi
bilemezdik
miyop gözlerim, gözlerindeki mutluluğu okuyamadı belki ama gülüşündeki cenneti gördü
o vakit işte tüm duyargalarım bu gök kubbe’de bakiye hesabı yapmaya başladı sevgili leyla
baki kalan bu gök kubbede senin gülüşünmüş meğer
~bir aralık hatırası~
.melike şahin - korkmasam ölürdüm
