nasıl bilirdiniz?

pul kolleksiyonu titizliğinde biriktiriyorum kitaplarını, hikayelerini ve dahi öykülerindeki karakterleri ayfer tunç'un. candan erçetin albümlerini aynı şekilde. ve içinden istanbul geçen şarkıları hakeza öyle. evet söylemiştim bunu. ama bay c.ye olan sempatimin hayranlık safhasını geçeli çok olduğunu değil. zaten varlığından habersiz yıllardır tüm aşamalarını kat edip yüksek lisansını yapıyormuşum aylak adamlığın. bir arkadaşım söyledi bunu. hoş bazen zemberek kuşu'na da benzetiyor beni. hani hoşuma gitmiyor da değil bu durum. zaten bu huzursuzluk ve uyumsuzlukla bir tek ruha ait olmam imkansızdı. kürk mantolu raif bey'i de, suzan defterli ekmel beyi yahut fahimbey'i de sevip kendime yakın hissetmem hep bu yüzden. los lunes al sol dersen o ayrı hikaye ve tutku öyküsü. insanlı ve insansız banklara olan sevgim de binyetmişbir malazgirtten binaltıyüzdoksandokuz karlofça'ya olan istem dışı tarih hastalığım da ve hatta beleştepe'den siyah-beyaz çubuklu formaları gören yüreğin pat pat atması hepsi ama hepsi bu öykünün gedikli kalemleri olarak zapta geçsin isterim hakim bey. sevgili arkadaşım, ayfer tunç'u görünce seni andım bu sabah deyince bir daha çek ettim kendimi. sanırım böyle bir şeydi insan olmak.