öpücem

insanın sahici dostlarının, arkadaşlarının olması güzel şey tabi. nane şekerinin boğazı ferahlattığı gibi ruhu hafifleten arkadaşların olması diyorum. hem bu zor vakitte. öyle ki dün gece nefes donduran soğukta açıp pencereyi seni seviyorum lan hayat diye böğüresim bile geldi! o derece. lakin ve ama abdülhak şinasi abi ne demişti.

 'dakikası, saatini tutmaz insanoğlunun. değişiriz..'
değişiyoruz.
o yüzden şimdi bu yedi buçuk sabahında; bi siktir git kendine çay koy lan hayat, uğraşma benimle! diyesim de var. ama küskün değilim. kırgın da, kızgın da. kimseye..
kıpraşma dur hayat, öpücem dedim sana.

.

athena - öpücük