bu sabah. güzel kokulu, şık giyimli insanlar geçiyor birer birer yanımdan. hafta içinin bu son gününe yaraşır bir hareketlilik ve kalabalık
sokakta. lakin kalabalığa rağmen öldürücü bir sessizlik hakim sokağa. ve
huzur da veren aynı zamanda. uzaklardan ulaşan cılız bir iki kuş yahut
korna sesi olmasa ve fakat biraz resim kültürüm olsa bilmem kimin
tablosu bu diyeceğim yaşadığım bu ana. o derece gerçek. o derece soyut.
rüya gibi bir de.
sessiz, sakin ama kalabalık fakat sanatsal lakin huzurlu ve yaşam aşılayan.
bilmiyorum doktor bilemiyorum. acaba diyorum; iktisat yerine güzel sanatlar mı okusaydım?
.