bazen de işte tıpkı bu sabah gibi çok boktan olabiliyor hayat. kişisel gelişimciler böyle durumlarda önemli kararlar almaktan kaçının derler ya hani. ben de diyorum yazmasam mı acaba böyle vakitlerde? ama işte yazmadığımda çatlıyorum tam orta yerimden. keşke diyorum böyle zamanlarda hayat pessoa mı yoksa zarifoğlu mu okusam kararsızlığından öte olmasa. en büyük zorluğu böyle bir kararsız ikilem olsa diyorum. olmayacağını bile bile. biliyorum ve kafanızın çok karıştığının farkındayım genç bayan ve siz çok sevgili bayım. bir gün öyle bir gün böyleyim. lakin ve inanın benim de kafam çok karışık. hayır unutmadım!. tam bir yıl önce şunu da söylemişliğim vardır bir belediye otobüsünün en ön koltuğunda; bu kafam karışık klişesini aklı başında hiç bir kadın yemiyor artık bayım. hâlâ aynı fikirdeyim fakat sizi temin ederim ki kafam ve kalbim gerçekten çok karışık sayın bayım. tek kurtuluş gitmek gibi gözüküyor. lakin onu da götüm yemiyor ne yalan söyleyim. ama işte umut fakirin ekmeği şu hayatta en sevdiğim ikinci klişedir. birincisi mi? şaka yapıyor olmasın dostum!
.
sting - englishman in newyork
