şehirlerarası yolculuklara bayılırım küçük yaştan beri. o uzun
yol havası bir başka sirayet ediyor bünyeye. gece verilen molalar,
sabahın üçünde içilen çorbalar, mola sonunda ne söylendiği anlaşılamayan
ama hareket vaktini işaret eden otobüs anonsları. bazen sevgilim,
keskin kolonya kokusunu bile özlüyor insan. hakeza sabah güneşle
birlikte tutulmuş boyunla uyanıp gerinmek, radyo1'deki herhangi türkü
veya sanat musikisinin dünyanın en güzel müziği hissini tattırması
sevimli duygular işte en nihayetinde.
okumayı çok arzu ettiğim ve bir dostun önerisiyle dün siparişini verdiğim yusuf atılgan kitabı geldi az önce. aslında okumak için sabırsızlansamda on beş gün sonra yapacağım yolculuğa saklamak gibi bir niyetim var bu kitabı. birisi kötü olandan iyisinin sona bırakıldığı iki haber gibi yahut eldeki üç filmden en sevileninin en sona saklanması gibi kendimce en güzel zamanda okumak istiyorum bu kitabı. ama hemen akabinde bir zamanlar plaza insanıyken gelen forward maillerden biri aklıma düştü. o yüzden gelinlik kızın çeyiz saklaması gibi saklamayıp bir an önce ye yut kitabı diyor diğer yanım. hem kim öle kim kala...
okumayı çok arzu ettiğim ve bir dostun önerisiyle dün siparişini verdiğim yusuf atılgan kitabı geldi az önce. aslında okumak için sabırsızlansamda on beş gün sonra yapacağım yolculuğa saklamak gibi bir niyetim var bu kitabı. birisi kötü olandan iyisinin sona bırakıldığı iki haber gibi yahut eldeki üç filmden en sevileninin en sona saklanması gibi kendimce en güzel zamanda okumak istiyorum bu kitabı. ama hemen akabinde bir zamanlar plaza insanıyken gelen forward maillerden biri aklıma düştü. o yüzden gelinlik kızın çeyiz saklaması gibi saklamayıp bir an önce ye yut kitabı diyor diğer yanım. hem kim öle kim kala...
