..
çöplerin içinde rüya aradım
düştümse eğer sana bakarken düştüm..
cahit zarifoğlu
bu bilinçaltı çok menem bir şey ibrahim. bilinen hikayenin aksine, önce eşeği sahiplendiriyor sonra kaybettiriyor. günlük, aylık ve hatta çocukluk olaylarını harmanlayıp harmanlayıp gece rüyalarımızda yediriyor. ezcümle; arefeyi gösterip bayramı göstermiyor şerefsiz.
misal bu gece bana yedirdiği herzeyi anlatsam asla inanmazsın. kimse inanmaz. ama ben inandım. biat ettim. bu bilinçaltı korkunç bir şey ibrahim. insanı sulu getirip susuz götürür. dünyada yaşadığın hayal kırıklıklarının hepsine rahmet okutur. uyandım diye sevinemezsin. mağlup oldum diye üzülemezsin. yediğinden içtiğinden bir şey anlamazsın. kendini anlamazsın. bu da neydi lan şimdi dersin. düşünür, düşünür durursun. öyle keskin, öyle acı bir şey. kendi kendine sorar, söver durusun. "lan madem sonunu biliyorsun beni niye heyecanlandırıyorsun, bana niye söylemiyorsun hatırlatmıyorsun, bildiğim mevzuyu bildiğimi söylemiyorsun kerkenez." dersin..
dün gece işte; resmen sıradağlar aştım, tekinsiz sokaklardan geçtim, a 101 kasiyerleriyle bile kavga ettim. sırf ona ulaşmak için. mutlu sonuma güzel ve yakışıklı görüneyim diye çalmadık kapı bırakmadım. lakin peri masalı gibi başlayan yolculuğumun sonu lost'un finalinden bile boktan bitti. hiç beklemediğim yerden soktu hançerini sevgili bilinçaltım.
hani suç ve ceza'da sonia, raskolnikov'a soruyor ya; kendine ne yaptın?
işte bu sabah ben de sordum aynı soruyu kendi kendime. ne yaptım?
yeminle çok yorgun ve bir kaç yüzyıl yaşlı uyandım bu sabah.
hayal kırıklığına uğramış, kavuşamamış bir maşuk nasılsa öyleydim bu sabah. karadeniz'de gemileri batan bir adam nasılsa öyleydim. doksan artı beşte yediği gol ile şampiyonluk kaçıran takımın hocası nasılsa öyleydim.
hülasa-ı kelam; ben bu sabah çok kötüydüm ibrahim.
hem mağlup. hem mahcuptum.
bilinçaltımın oyununa fena geldim. ama hala kendime gelemedim. lakin pes etmedim. bunun rövanşı olacak elbet. ümit özat'ın sparta prag'ı sparta'da yenmesi gibi ben de bilinçaltımı bilinçdışımda yeneceğim. elbet. bizim de var bi'hayalimiz..
.
