won kar-wai’yi diyorum çok iyi bilmemek yahut geç fark etmek ya da gerektiği gibi idrak edememek diyelim benim ayıbım olsun. zira geçen hafta çok sevdiğim my blueberry nights (2007) filmini saymazsak sadece ve bundan on beş yıl evvel, eylül iki bin dokuz’da 2046 filmini izlemişim. ve aşağıdaki replikasını eski bloguma koymuşum.
o kadar.
önceki akşam, wai abinin 2000 model fa yeung nin wa filmini de izledim. gerçi bu birbirinin devamı filmleri izleme sıralamam demirkubuz'un kader ve masumiyet filmlerinde olduğu gibi tersten oldu. ama mesele anlaşıldı. çok anlaşıldı..
o vakit on beş yaş gençmişim. filme ayfer tunç kitabı muamelesi yapmış ve sadece altını çizip replikas etiketiyle koymuşum bloga;
"eskiden insanlar paylaşmak istemediği sırları olduğunda bir dağa çıkarlarmış. bir ağaç bulup bir kovuk oyarlarmış ve sırrı o kovuğa fısıldarlarmış. sonra da kovuğu çamurla kaplarlarmış. böylece sırrı hiç kimse öğrenemezmiş.
bir keresinde birine aşık olmuştum. bir süre sonra orda değildi. 2046 ya gittim. beni orda bekleyebileceğini düşündüm. ama onu bulamadım. beni sevip sevmediğini merak ediyorum! ama belki de bu sorunun cevabı yoktur. belki de cevabı kimsenin öğrenemeyeceği bir sırdır."
fakat yönetmen abimizin ne pastel renkleri sanata dönüştürdüğünden ne de bazı sahneleri fotoğraf karesi misali ama yaşayan bir organizma gibi (misal sokak lambası, misal eski çıngıraklı telefon) beynimizin çeperine işlemesinden ama en mühimi de duyguları bir ok gibi kalbimize saplamasından bahsetmemişim. yağmuru bile nihat doğan'ın koyunlarının farklı baktığı gibi bir farklı güzel kullanıyor abimiz. fakat ve sanki ben en çok ışıklı sahneleri sevdim. koridordaki, sokaktaki ışıklar. ama öte yandan devasa siemens saatin her seferinde neden tamamını göstermediğini de merak ettim. bir tarafı kayıp ya da kırık bir aşk olduğu için mi tamamını göstermedi o saatin. bilemedim. ama merak ettim.
son tahlilde; "aşk zamanı" diye çevrilen bu filmi değil de renklerin, bakışların, ışıkların, diyalogların hissettirdiklerini izlemenizi öneririm naçizane. ben şimdi başka bir won kar-wai filmini izlemeye gidiyorum.
.
){kind=link}