herkesin leyla'sı kendine. yusuf'un da bir leylası var. yusuf henüz on ikisinde bir deli oğlan. her gün çoook uzaklardaki okuluna bisikletle gidip geliyor. kar kış demiyor. şevkle, gayretle, minnetle gidiyor her gün. her sabah. çünkü ucunda leyla'yı görmek var. okul demek; leyla demek. her sabah tenekeden bozma durakta moto guzzi servisini bekleyen leyla'yı görmek demek. bir gün o durakta göremeyince leyla'yı bembeyaz dünyası kararıyor aniden yusuf'un. neyse ki leylası hasta değil, şehre falan göç etmemişler. sadece servisi erken gelmiş. ertesi gün de bozulunca moto guzzi yusuf'a gün bir başka doğuyor. içinde havai fişekler patlıyor. kışı bahar oluyor. yusuf leyla'sına kavuşuyor!
özcan alper'in 8 dakikalık kısacık filmi. kars hikayelerinden bir tanesi moto guzzi.
bu senenin en çok üşüdüğüm bu gününde içimi ısıttı. adeta yusufla birlikte çevirdim. bisikletin pedalını nefes nefese. bu sabah istanbul'a şöyle bir selam verip geçiyordum uğradım diyen hasret kaldığımız kar manzaralarının eşliğinde, kars'ın digor ilçesine de bir gidip gelmiş gibi olduk.
evet böyle..