ben sahafın önündeki tezgahta hararetli bir şekilde kartpostalları karıştırırken o dergilere bakıyordu. bazen de bana. sonra gözlüklü ve saçı olmayan bir abi daha geldi yanına. o sırada bir esnaf kötü bir espri yaptı. ötekisi biri açık iki çay söyledi. ben kartların parasını ödemek için girdiğimde içerdeydi. esmerdi. sanki beş dakikalık kaçamak bakışlarımızdan değil de yıllardır tanışıyormuşuz gibi ama sadece gözlerimiz selamlaştı. bir ödev konusunu araştırıyormuş. uzun boyluydu. konuşmaları uzayınca araya girdim. kartları ve parayı birlikte uzattım sahafa. para üstünü alırken iyi günler diledim. o'na söylediğimi ikimizde biliyorduk. neden bilmem kimse konuşmadı. hüzne çalan ama umut da veren sıcak bir yüzü vardı. son sözü çıkarken kapnın çıngırağı söyledi.
...
ayten alpman - ben varım
.
