@ beşiktaşım dün akşam yine yenilmiş. üzüldüm.
@ bu yaştan sonra instagrama başladım. twitere döndüm. anlayacağın doktor, sosyal medya ile eskisinden daha çok haşır neşirim ama hâlâ içime çekmiyorum.
@ maviyi diyorum renklerden hep en çok sevdim. ama yeşile platonik bir bağım var. bilmem nedendir?
@ anneme yalan söyleyemiyorum. hemen anlıyor.
@ öyle 'ah keşke çocukluğuma dönsem' demedim hiç bir vakit. özlem her daim oluyor evet ama o günlere dönme arzusu ı ıhh. belki mantıksız geldiği için. bilemiyorum.
lakin geçen hafta bir şey oldu. annemdeydim. çocukluk ve ilk gençliğimin evi ve mahallesinde. o eski halinden eser yoktu tabi mahallenin.
bana eskiyi hatırlatan tek şey sakin sakin ama lapa lapa yağan kardı.. bir anda yıllar yıllar öncesine gittim. dönmek istemedim..güzel şeyler tabi bunlar...
@ oysa çocukluğumla bugünüm arasındaki fark sadece ikibuçuk şeker kadar. çocukken çayıma üç şeker atardım şimdi yarım şeker atıyorum.
@ nerde bir merdiven görsem, yorgun,yaşlı ve uzunca durup hemen fotoğraflıyorum. e zaten hayat dediğimiz de bir fincan kahve, iki güzel fotoğraftan ibaret değilmi ki?
@ hiç söylemedim ama nilüfer'i hep sevdim.
@ sevgili dostlar, aziz romalılar uzuuunnn bir aradan sonra yorumları yine yeniden açtım. eti sizin, kemiği benim artık..
nilüfer- yağmur
@ nerde bir merdiven görsem, yorgun,yaşlı ve uzunca durup hemen fotoğraflıyorum. e zaten hayat dediğimiz de bir fincan kahve, iki güzel fotoğraftan ibaret değilmi ki?
@ hiç söylemedim ama nilüfer'i hep sevdim.
@ sevgili dostlar, aziz romalılar uzuuunnn bir aradan sonra yorumları yine yeniden açtım. eti sizin, kemiği benim artık..
nilüfer- yağmur
