sırtını genç bir ağaca dayamış gölgedeki belediye bankında oturuyorum şimdi. osmanlı otağlarına benzeyen o kapalı bankların hepsi dolu. rüzgar bu kadar güzel esmese durulmaz burada. belki şu beyaz kelebeği izlemek için üç beş dakika fazladan kalınabilir. hepsi o. hem bu sene gördüğüm ilk kelebek bu. ama leyleği görünce bir şeyler oluyordu sanırım kelebeği değil.. rüzgar en az, şu an çalan fd şarkısı kadar güzel. sanki bir türlü gidemediğim uzaklara beni götürmek, sırf benim için gelmiş gibi. öyle davetkar. ve şu çirkin karga. otların içinde sekiyor gamsız. içgüdüsel. olabildiğince özgür. eskiden sadece martıları kıskanırdım. şimdi özgür olan ne kadar canlı varsa hepsini. özlenenler var tabi bir de. unutulmayanlar. hiç unutulmayacaklar. bir belediye parkında temize çekilmeye çalışılan anılar. doğrular ve yanlışlar. boşa dolmayıp doluya olmayanlar. iki yakası bir araya gelmeyen sorunlar. cevapsız sorular. sorusuz cevaplar. detaylar, detaylar. hayat diyorum bazen çok boktan amk.
.
son çalan şarkı : FD- tek başına
