bursadaki iş dönüşü bizi feribota taşıyan
otobüs şehrin dışına taşar taşmaz modernite izlerinin kaybolup
kırsalın yalnızlığının, sadeliğinin ve dahi kendine özgü sessizliğinin
beraber ve solo şarkılar söylemeye başladığı ilk kilometrelerinde
karşılaştığım manzara karşısında garip bir hisse kapıldım.
hatta dayanamayıp bu
hislerimi yazdım da.
lakin beğenmeyip çöpe attım sonra.
çünkü hissettiklerim yazdıklarımdan daha güzeldi.
..
beklemek
-
metro istasyonunun serin, derin ve loş ışığında gelecek treni bekliyoruz.
biraz uykulu. biraz düşünceli. biraz yalnız. ömrümüz diyorum zaten hep bir
şeyle...