"dünyada hepimiz sallantılı korkuluksuz köprüde yürür gibiyiz. tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. tramvaylardaki tutamaklar gibi. kimi zenginliğine, kimi müdürlüğüne, kimi işine, sanatına. herkes kendi tutamağının en iyi en yüksek olduğuna inanır. gülünçlüğünü farketmez!"
*yusuf atılgan - aylak adam
sanırım benim gülünçlüğüm de "yazmak" ve bu blog olacak bundan kelli...
.
sezen aksu - tutunamadım
beklemek
-
metro istasyonunun serin, derin ve loş ışığında gelecek treni bekliyoruz.
biraz uykulu. biraz düşünceli. biraz yalnız. ömrümüz diyorum zaten hep bir
şeyle...