uçurtmayı vurmasınlar - kıyılar mutedil açıklar kaba dalgalı

uçurtmayı vurmasınlar

bu fotoğrafı dün akşam üstü çektim. balkonu yıkadıktan hemen sonra. birhan keskin’den bir dörtlük okumadan az önce. bu fotoğrafı diyorum; yeni keşfettiğim fransız dilber pomme’yi dinlerken çektim. dün akşam. uçurtma maviliklere yükselirken ben çocukluğuma indim. ama çıkamadım. doğrusu çıkmak istemedim. belki şarkının etkisi. belki yaşananların. bilemiyorum.



hayır ne münasebet! nerede o eski günler. çocukken her şey ne güzeldi edebiyatı yapmayacağım. ama işte nerden baksan güzeldi. yalan yok şimdi. hem çok güzeldi..
.
dün akşamüstü diyorum; bir saat on iki dakika bu uçurtmayı seyrettim. izlerken de bir sürü şey düştü aklıma. sen de düştün elbet. sonra babam düştü. çocukluğum zaten. 
anlayacağın kaybedenler kulübü gibiydik dün akşam. ben, siyah uçurtma ve zaman. 
.
bu fotoğrafı diyorum çekerken sen de olsaydın yanımda. babam maltepe sigarasından bir nefes çekip gülümseseydi aşağıdan. ve zaman olduğu yerde kalsaydı. hiç geçmeseydi..
.