güneş vuran balkonların şerefine

dört tel saçım daha döküldü. bu aralar hayatımda yaşanan en büyük değişiklik. bunun dışında yeni pek bir şey yok. ev kedisi münzeviliğime devam ediyorum. haklı sebeplerim var. biliyorsun. bilmediğin, seni nasıl sevdiğim.

oysa sadece demden mütevellit koyu bir çay gibi yalnızlığımız. bazen çok sevdiğimiz ama bazen de dilimiz gibi yüreğimizi burkan. şair haklıydı. yalnızlık paylaşılmazdı. ama bu kadar da kutsanmamalıydı.

 tuhaf bir adamsın demişti  jayne ikibinonbir aralığında. anlamamıştım o zaman.
sanırım ne demek istediğini şimdi daha iyi anlıyorum.
normal insanlar geçmişte yaşadıklarıyla ilgili ayrılık acısı çekerler. bense nedenini bilmediğim bir şekilde yapamadıklarımızın çetelesini tutuyorum. güneş vuran bir balkonda kahvaltı yapamadık. en çok ona üzülüyorum.
.

bu hikayeden çıkarılacak ders; noir dêsir sevenler, ne güzel insanlar.
.
noir dêsir - le vent nous portera