bir iskandinav masalı

müstearımı pek beğenmeyip o güzel burnunu kıvırmıştın ya hani! ben seni yine sevdim. zaten hiç vazgeçmedim ki. cümlelerini gördüğüm zaman ki sevincimi ne orhan veli ne de başka bir şair anlatabilir. kifayetsiz kalır tüm kelimeler. ama ben senin kelimelerini, harflerini hatta noktalama işaretlerini sevdim. yo hayır! dur bir dakika.. itiraf ediyorum kıskandım onları. böylesi güzel bir beyinle ve dahi kalple olan uyumlarını, birlikteliklerini kıskandım. o kelimelerin, o işaretlerin yerinde olup senin tarafından yazılmak istedim. çünkü beni en iyi sen yazarsın. sevdiğin şarkıları sevdim. tıpkı sevdiğin filmleri sevdiğim gibi. ve elbet uçurum çiçeklerini sevdim. ince düşünceni, naif yanını bir de. ama en çok da; "yılmaz ağbi"ye selam durup beni sevebilme ihtimalini sevdim be...